Het uitzicht is werkelijk ENURM !!!!

Vroeg uit de veren, vroeg van start, zoals iedere dag de rest van de groep achterlatend...
Om te beginnen stond er stevig windje , we waaiden zogezegd uit onze fietsenbroek.
Wij lieten ons niet gek maken. Wij niet, we hebben voor hetere vuren gestaan ;)
Onze eerste fotoshoot vond plaats in het koolzaadveld : Aad vereeuwigd zonder hoofd, desalniettemin herinnering voor eeuwig. Het uitzicht was ENURM.
We zwoegden verder. Beklommen menige helling zonder enige wanklank. De afdalingen waren het gratuit /gratis en daar genoten wij intens van.
Anne kwam maar niet. Wij riepen over de velden: zuster Anna waar zijt gij? 
Toen maar een grande cafe au lait in het ongeveer enige restaurant wat wij de afgelopen dagen tegen zijn gekomen. Het personeel zat aan de Couscous en waren niet erg in de stemming ons te bedienen. Mais le cafe etait tres bien !!
Na onze tussenstop bij zuster Anna, eindelijk..., vervolgden wij onze weg. Met zon en nog steeds wind, heel veel tegenwind. Maar t uitzicht bleef ENURM. (Ade gaat nu even tussendoor een dansje wagen op haar favoriete nummer, Rather Be, waarmee zij alle bergen bestegen heeft. ) 
Zoals ieder dag cultuur opgesnoven in de idyllische villages die wie doorkruisten. Het peleton raasde hieraan voorbij en hebben werkelijk alles gemist, zodat zij s' avonds bij het aanschouwen van de foto's zeiden, zijn wij hier ook langs gekomen???
Na een tweede stop bij zuster Anna wederom schandalig verwend met bospaddenstoelensoep en broodje hele hete worst en hadden wij nog ENURM  leuk contact met de plaatselijke petanque spelende jongelui. Ze vonden het zeer jammer dat wij en met name zuster Anna weer vertrokken.
OP voor het laatste uurtje, zo dachten wij. Genoten van wederom een uitzicht werkelijk ENURM !!!
Wederom heuvel op heuvel af met nog steeds mega veel tegenwind ( en lust), waarbij Reny opmerkte thuis pak ik de auto met deze wind.
De plaatselijke gendarmerie wees meerdere malen de goede richting, daar onze Bryton het volledig liet afweten. Maar gelukkig bleef het uitzicht ENURM !!!
Gelukkig hadden we van de fietsorganisatie een prima reisbeschrijving meegekregen, ware het niet dat zij vergeten waren het eindpunt te veranderen. We stonden nog steeds fris en fruitig na ruim 236 km bij de Abbey van Chalis, helaas alles uitgestorven.
Waar was de groep gebleven? Al in Parijs??  Inmiddels hadden wij de 12 uur op het zadel volgemaakt. Hulptroepen waren inmiddels ingezet. Heli's met zoeklichten cirkelden boven het ENURME gebied. Gelukkig Ans en Jacq waren de reddende engelen. Eindelijk om 21.30u kwamen we aan bij de groep met een waanzinnig warm onthaal (waar was eigenlijk iedereen..???)
Meiden het was vandaag ENURM.

Paris here we come!!

Reny en Aad XX